Ons dorp

Omschrijving

Ons Dorp. Leven als God in Friesland is een opvallend boek over hoe een geboren en getogen Amsterdammer verliefd wordt op het platteland. De schrijver Ton van Dijk noemde zichzelf een asfaltjunk. Hij was een nachtbraker en kroegtijger die, als hij al een natuurwandeling maakte, nooit zo ver het bos inging dat hij de bierreclame van het pannenkoekenhuis niet meer kon zien. In 1991 kocht hij een boerderijtje in Friesland en is er nooit meer weggegaan. Zoals hij zelf zegt: ‘Het was of er een buitenleven-ader werd aangeprikt, alsof het altijd in de genen had gezeten.’ Kon zijn vrouw in Amsterdam geen kamerplant in leven houden, nu heeft zij op de halve hectare rond de boerderij een weelderige tuin aangelegd, met honderden rozenstruiken, sierlijke borders, vlinderplanten, fruitbomen en meer. Van Dijk gaat de romantiek van het leven op het platteland allerminst uit de weg. Het boek telt mooie passages over hooi pakken en bieten rooien, en het ‘shotje geluk’ dat Van Dijk voelt als hij naar de slootkant van zijn erf loopt en uitkijkt over het weidse landschap en het wuivende riet. Van Dijk mag graag ‘boer spelen’ met zijn IMT Ferguson-trekker en zijn platte wagen. Maar hij kon het niet laten en werd ook stamgast van het dorpscafé, waar de aardappelhandelaar zijn biertje drinkt naast de man die zijn vriendin als escortdame verhuurt. Fragment uit Ons Dorp: ‘Plukjes bomen rond dorpen en boerderijen. Banen van zonlicht tussen de wolken door. In de verte de kerktorens van Peins, Ried, Minnertsga en Slappeterp. Een buizerd op een hekpaaltje. Is dat wel een buizerd?’