De blauwe pen

Omschrijving

Het meisje Rima woont in Damascus met haar moeder en haar broer. Ze kan niet praten, maar wel soera's uit de Koran zingen en af en toe heel hard schreeuwen. De mensen denken dat ze stom is. Rima kan goed tekenen en schrijven, daarom uit ze zich door met een blauwe pen te beschrijven wat ze meemaakt tijdens de burgeroorlog in Syrië. Op een checkpoint worden zij en haar moeder aangehouden en beschoten. Haar moeder sterft en Rima raakt gewond. Vanaf dan woont ze met haar broer in een sousterrein. Rima vertelt over de bombardementen, de angst, de mensen die doodgaan of verdwijnen. Ook haar broer verdwijnt. Ze ordent haar herinneringen tijdens het schrijven. Rima's leven is diep tragisch, maar ze vertelt er ontwapenend eerlijk over. Ze schrijft poëtisch, volwassen en met veel oog voor details. Je leest dit als een realistisch verslag van een gehandicapt meisje tijdens een burgeroorlog. Het is helaas een heel dramatische situatie, maar je wilt weten hoe het Rima vergaat en Samar Yazbek, geboren in Syrië in 1970, heeft het zo mooi beschreven dat het over komt en prachtig is om te lezen.